Malin Åkerman o punkcie krytycznym Margo w finale pierwszego sezonu serialu <i>„The Hunting Wives”</i>

Poniżej spoilery.

W pierwszym sezonie serialu „The Hunting Wives ” Margo Banks grana przez Malin Åkerman porusza się po wschodnioteksaskiej społeczności niczym kobieta, która opanowała sztukę spektakularności i podstępu. Jako wyrafinowana, wyrachowana centrala kliki zbudowanej na pobłażliwości, tajemnicy i władzy, Margo rozumie, że przetrwanie często oznacza sprawowanie kontroli, nawet gdy chaos kipi tuż pod powierzchnią. W finale sezonu ta pozorna otoczka pęka, a to, co się wylewa, to nie tylko skandal, ale coś bliższego ruinie.

Åkerman, która zbudowała karierę na postaciach obdarzonych charyzmą i precyzją, od potężnej żony menedżera funduszu hedgingowego w filmie „Miliardy” po egocentryczną siostrę w „27 sukienkach”, od samego początku znała całą historię „Żon myśliwych” . „Wysłano mi wszystkie osiem odcinków od samego początku” – wyjaśnia przez Zooma. „Na szczęście miałam przed sobą cały wątek, wiedziałam, że to ona jest morderczynią i mogłam się tym bawić przez cały sezon”. Ta dalekowzroczność pozwoliła jej na subtelne budowanie napięcia na wczesnych scenach, nawet gdy widzowie spekulowali na temat tego, kto zabił Abby (Madison Wolfe), lokalną nastolatkę znalezioną martwą w lesie.

W przedostatnim odcinku, „Shooting Star”, Jill (Katie Lowes) – niegdyś główna podejrzana w sprawie morderstwa Abby – zostaje śmiertelnie postrzelona przez Callie (Jaime Ray Newman) po tym, jak kobiety odkrywają ciało Starr (Chrissy Metz). Finał, zatytułowany „Sophie's Choice”, rozpoczyna się tuż po zdarzeniu, od przesłuchań policyjnych, zerwanych sojuszy i powolnego rozpadu starannie kontrolowanego świata Margo. Odcinek rozpoczyna się retrospekcją romantycznego romansu Sophie (Brittany Snow) sprzed lat i Margo – z powrotem w teraźniejszości – świętującej urodziny męża Jeda (Dermot Mulroney) seksem we trójkę.

Każda chwila ujawnia dwoistą naturę serialu: błyszcząca na wierzchu, zgnilizna pod spodem. U podstaw tego upadku leży ujawnienie, że to Margo, a nie Jill, zabiła Abby. Motyw jest napięty: Abby odkryła, że Margo miała romans z jej nastoletnim chłopakiem Bradem (George Ferrier), potajemnie zaszła w ciążę i dokonała aborcji. Kiedy Abby skonfrontowała się z Margo, Margo użyła pistoletu Sophie, aby ją uciszyć. Sophie (Brittany Snow), łącząc fakty poprzez uwagę na temat tamponów (nawiązanie do odcinka 1), konfrontuje się z Margo. „Zawsze mówię o [Margo] jako o osobie, która przeżyła” – mówi Åkerman. Jej instynkt nie jest wyłącznie samozachowawczy; jest odruchowy. „Robi wszystko, co musi, żeby przeżyć”.

Dla Åkermana emocjonalnym punktem kulminacyjnym finału jest konfrontacja Margo i Sophie podczas zbiórki funduszy Jeda, gdzie Sophie w końcu poznaje prawdę. „To była ciężka noc” – wspomina aktorka. „Świetnie się bawimy na planie, ale nie lubię kręcić takich scen. Nie lubię zagłębiać się w szczegóły i wchodzić w tak mroczne rejony”. Zdawała sobie jednak sprawę z wagi sytuacji. „To dla Margo moment życia i śmierci. Zbudowała całe swoje życie, żeby dojść do tego miejsca, a ktoś grozi, że odbierze jej wszystko. Jej życie to jej dziecko”.

Aby ugruntować tę chwilę, Åkerman czerpał z osobistego lęku. „Musiałem to w pewien sposób spersonalizować i powiedzieć: okej, ktoś przychodzi do mnie i mówi: »Zabiorę ci twoje dziecko«. To mnie załamało”. Rezultatem jest rozliczenie ukształtowane przez desperację i zaprzeczenie, rzadki przebłysk Margo pozbawionej aktorstwa. „To był tak wielki moment i piękna scena” – mówi Åkerman. „Tyle się tam działo. To kluczowy moment w tym spektaklu”.

Wkrótce potem Margo wyznaje Jedowi romans i aborcję, który ją uderza i wyrzuca. Zmiana jest brutalna i gwałtowna, podkreślając zależność Margo od struktur, którymi, jak wierzyła, mogła manipulować. „Ciężko patrzeć, jak Margo traci władzę” – mówi Åkerman. „Właśnie straciła pozycję władzy, którą zajmowała przez cały sezon. Co się teraz stanie? Ale czuję, że mogliśmy to przewidzieć, ponieważ nie jest w pełni wolna. Musi odpowiedzieć przed mężczyzną; taka jest prawda o jej sytuacji”.

Brittany Snow i Malin Åkerman w filmie Myśliwskie żony.

Przez cały sezon siła Margo tkwi w jej zdolności do kreowania swojego wizerunku, małżeństwa i najbliższego otoczenia. Jednak w finale ta umiejętność słabnie. Margo w końcu mówi Callie prawdę: ich romantyczny związek dobiegł końca, nie tylko ze względu na pozory, ale dlatego, że nie czuje już tego samego. Jednak w ostatecznym chwycie za broń, na krótko wraca do Callie, nazywając ją „jazdą albo śmiercią” i ostrzegając, że Sophie planuje zgłosić się na policję. Callie odpowiada, że prokurator okręgowy zamknął już sprawę Abby i oferuje, że ona i jej mąż, szeryf Jonny (Branton Box), mogą mieć oko na Sophie. Relacje Margo zarówno z Callie, jak i Sophie – niegdyś strategiczne i uwodzicielskie – stają się nacechowane emocjonalnym ryzykiem. „Osobiście uważam, że to mieszanka” – mówi Åkerman. „Margo jest szalona i ma ogromny apetyt seksualny; robi, co chce. Ale myślę, że zależy jej zarówno na Callie, jak i na Sophie”.

Zwłaszcza w przypadku Sophie więź staje się bardziej złożona. „Są same w sobie ocalałymi” – mówi Åkerman. „Czytałem kiedyś książkę Johna Cleese’a napisaną ze swoją terapeutką [Robin Skynner], w której napisano, że mamy drzwi z siatki, a za nimi kryją się wszystkie nasze traumy, wszystko, co mamy nadzieję, że ktoś w nas naprawi w związku. Myślę, że Sophie i Margo mają za tymi drzwiami podobne traumy”. A jednak: „Margo bez wahania zerwałaby tę więź, gdyby została wystawiona na próbę. Powiedziałaby: »Nie, wybieram siebie«”.

Ten instynkt krystalizuje się w ostatnich chwilach odcinka. Podczas jazdy Sophie zostaje zatrzymana przez Kyle'a (Michael Aaron Milligan) na odludnej drodze. Nalega, żeby wysiadła z samochodu i „pogadała”, po czym najwyraźniej sięga po broń. Uderza go swoim samochodem, zabijając go w ułamku sekundy w akcie samoobrony. W tym momencie dzwoni jej telefon – to detektyw Salazar (Karen Rodriguez) – ale odrzuca połączenie. Chwilę później Margo, nieświadoma niczego, dzwoni do Kyle'a. Sophie odbiera w milczeniu.

„Nakręciliśmy kilka różnych wersji tej [sceny]” – mówi Åkerman. „W jednej z nich Margo mówi: »Sophie, czy to ty?«. Zaczyna rozumieć, o co chodzi, i to początek ataku paniki. Zaczyna rozumieć, że coś strasznego stało się z jej bratem”.

Margo nie dowiaduje się o losie Kyle'a na ekranie, ale kiedy w końcu to robi (w potencjalnym drugim sezonie ), Åkerman wyobraża sobie, że strata będzie bolesna. „Choć wolałaby się do tego nie przyznawać, Kyle wciąż jest jej krwią. To jedyna prawdziwa rodzina, jaką ma” – mówi. „Kiedy ma kłopoty, staje się małą dziewczynką i wraca do niego”. Ale nawet ta więź, jak zauważa, jest definiowana przez hierarchię. „Ona też tam sprawuje władzę. Ona decyduje, jak będzie wyglądał związek”.

Margo nie jest bohaterką. Jest manipulatorką, wyrachowaną i zawsze stara się być o krok przed innymi; a jednak nie sposób przestać jej obserwować. „Niezależnie od tego, czy jest kontrolująca, hipokrytyczna, czy cokolwiek innego, jest w niej wolność, którą pokochałem” – mówi Åkerman. „Jestem taką osobą, która lubi dogadzać innym i czasami mam ochotę powiedzieć: »Do diabła, przestań. Po prostu bądź wolny. Bądź dziki«. Margo jest na zupełnie innym poziomie. To naprawdę utkwiło mi w pamięci”.

Åkerman ma nadzieję, że serial „The Hunting Wives” zostanie wznowiony. Ma również nadzieję, że widzowie pokochają to, co Margo wniosła do serialu, „nawet jeśli jest okropna”, i że „zwrot akcji na samym końcu zaparł wszystkim dech w piersiach” – mówi. Dla Åkerman Margo to postać, którą kocha się nienawidzić i nienawidzi kochać. „Jest po prostu zbyt zabawna” – rozmyśla. Niczym soczysta lektura na plażę, której nie można odłożyć, serial został zaprojektowany tak, by był wciągający, zaskakujący i odrobinę złowieszczy. „To po prostu świetna zabawa – i właśnie po to jest ten serial”.